Ruxe-ruxe

Á media tarde comezou a chover inesperadamente e con forza; sen mediar palabra, todos recollemos atropeladamente as nosas cousas e fomos refuxiarnos á cabana de Pedro, que era a que estaba máis preto da praia.  Pedro xa nos agardaba con algúns lenzos para secármonos e deseguida preparou te e máis café. Rubén limpou con calma as gafas e sacou do peto a novela que estaba lendo antes de estala-la tronada para comprobar que non se lle mollara...