miércoles, 31 de julio de 2013

Memoria musical

A Atocha va una niña, carabí. Tamén coñecida como Elisa de Mambrú*.

A Atocha va una niña, carabí  (bis)
Hija de un capitán, carabí urí, carabí urá (bis).

¡Qué hermoso pelo tiene! carabí. (bis)
¿Quién se lo peinará? carabí urí, carabí urá (bis).

Se lo peina su tía, carabí (bis).
Con mucha suavidad, carabí urí, carabí urá (bis).

El peine era de oro, carabí (bis).
El mango de coral carabí urí, carabí urá (bis).

La niña ya se ha muerto, carabí (bis).
La llevan a enterrar, carabí urí, carabí urá (bis).

La caja era de oro, carabí (bis).
La tapa de cristal,  carabí urí, carabí urá (bis).

Encima de la tapa, carabí (bis).
Dos pajaritos van, carabí urí, carabí urá (bis).

Cantando el pío, pío, carabí (bis).
Cantando el pío, pá, carabí urí, carabí urá (bis).

Como tódalas frases se repiten podemos dividi-los participantes en dous grupos, de xeito un canta unha frase e o outro repítea coma unha especie de eco. Se dispoñemos dunha sala espazosa podemos colocar a cada grupo nunha esquina ou ir probando con distintas posicións e concentrarnos nos efectos acústicos que se producen.


*A parte final da letra coincide coa de outra cantiga tamén popular “Mambrú se fue a la guerra”.

No hay comentarios:

Publicar un comentario