Ruxe-ruxe

Pechaba os ollos e quería imaxinala: ¿cantos anos tería?, ¿levaría lentes?, ¿como serían os seus ollos e as súas mans e a súa voz?, ¿sería fermosa? Canto máis me esforzaba en obter algunha resposta, máis difícil me resultaba poñerlle face a quen, sen coñecérmonos,  xa formaba parte da miña vida...

(Fragmento dos “Diarios de Mariana Canabal”)