Memoria auditiva.
A tarde estaba outoniza; a
choiva botara a perde-los seus proxectos, así que prendeu a radio, colleu un
libro calquera con pouco entusiasmo e recostouse comodamente no sofá.
Probablemente ficaría adormecido ó cabo dun tempo, pero non tiña razón algunha
para evitalo... ¡ata que inesperadamente soou o teléfono!
No hay comentarios:
Publicar un comentario